Nog steeds geen verbetering merkbaar op pokergebied. Mijn hoofd staat er trouwens ook niet naar en die microlimieten hangen mijn kloten uit. Net zoals vele zaken mijn kloten uithangen. Innerlijke rust... dat zou ik eventjes voor een dagje willen hebben. Zo'n dag waar je geen zorgen hebt, waar je onbezorgd kan genieten van de kleine dingen des levens. Genieten... ik weet niet meer waar ik moet of beter gezegd waar ik wel kan van genieten. Ik weet het wel maar ik kan het hier niet verwoorden. Een gevoel dat ik nog nooit heb meegemaakt... Het ergste is dat het toeslaat in het weekend en dat het echt pijn doet. Kan bijna niet meer slapen, lig over van alles en nog wat te tobben en voel me er echt niet goed bij. Ik sta er mee op en ik word er mee wakker. Het controleert volledig mijn gedachten en neemt bezit over me...Its killing me...
Zit ik hier te huilen
wou dat ik in je armen kon schuilen
Bang... bang dat je me kan verlaten
en m`n hart kapot zal maken
maar lieverd doe dat niet
en ik hoop dat je dit dan ook ziet
hoeveel ik voel voor jou
en hoeveel ik van je hou
dat kun je met geen pen beschrijven
schat khoop dat we voor altijd bij elkaar blijven
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment